Życiorys Jan van ‘t Hoff
Urodziłem się w 1959 roku w Oosterland, Zeeland, (południowa Holandia). Dorastałem w chrześcijańskiej rodzinie. Już w dzieciństwie okazało się, że mam talent do rysowania. Podczas nauki w szkole średniej w Zierikzee, mój nauczyciel rysunku, pan De Looff, wiele zrobił, aby rozwijać mój talent. Nauczył mnie pracy z farbami olejnymi.
W 1976 roku rozpocząłem studia na kierunku TeHaTex w Tilburgu. Dwa lata później zapisałem się jako student na niedawno założoną Chrześcijańską Akademię Sztuk Pięknych w Kampen. Moje studia ukończyłem w 1983 roku. W następnym roku przeprowadziłem się do Rotterdamu, a w 1986 roku poślubiłem Loes Bos.
Następnie rozwinąłem praktykę jako niezależny artysta-plastyk. Wtedy głównie malowałem portrety na zamówienie, tworzyłem ilustracje i sporadycznie wykonywałem prace monumentalne. W 1991 roku przenieśliśmy się do Dordrechtu. Tam nawiązałem współpracę z De Portretwinkel w Haarlem w latach 1996-2005. W okresie od 2005 do 2013 roku współpracowałem z Galerią De Twee Pauwen w Hadze. Wtedy wystawiałem „martwe natury” w kraju i za granicą.
Od 2005 roku działa również Atelier Jan van ‘t Hoff w historycznym centrum Dordrecht. Można tam odwiedzić sklep, w którym wystawiam na stałe swoje obrazy.
Rysunek i malarstwo stanowią podstawę mojej pracy artystycznej, głównie ołówkiem i farbami olejnymi. W przeszłości pracowałem także z technikami graficznymi i akwarelą. Mój styl malarski jest zbliżony do holenderskiego (post)impresjonizmu i klasycznego realizmu. Gra światła i cieni oraz oddanie trójwymiarowości na płaskim obrazie zawsze mnie fascynowały. Preferuję rzemieślnicze podejście do sztuki. Najbardziej lubię malować ludzi i ich otoczenie w najszerszym znaczeniu, ale również tematy z Biblii.
Wybór w mojej młodości
Wybór zawodu związany z rysunkiem i malarstwem dokonał się już we wczesnej młodości; w moich młodzieńczych latach pojawił się moment, w którym mocno uświadomiłem sobie, że dostałem talenty, aby używać ich na chwałę Boga.
„Moje powołanie i pragnienie to wysławianie Go w języku obrazów, który nas powołał z ciemności do cudownej swojej światłości” (Pierwszy List Piotra 2, werset 9).
Bóg objawia się w stworzeniu w Jego Słowie, Biblii. „Objawienie stworzenia” i „objawienie Słowa” oba, choć w różny sposób, mówią o Bogu. (List do Rzymian 1, werset 20) Znajomość Boga z Jego Słowa jest decydująca dla mojego spojrzenia na stworzenie.
Inspiracja
Czy to, co mnie porusza, pochodzi od kogoś czy od czegoś ze świata wokół mnie, czy z tekstu biblijnego, niemal zawsze ma to bezpośredni związek z wiarą. Tematy mogą więc obejmować liść jesieni lub owoc, a także obraz mówiący o Noe.
Jedno nie stoi w sprzeczności z drugim. Widzę nie tylko działanie Boga, ale także (skutki) ludzkiego postępowania w stworzeniu. Skutki grzechu codziennie doświadczam jako człowiek.
Mówienie lub malowanie o wielkości dzieł Bożych robię na tle zranienia człowieka i stworzenia.
„Decydujące jest to, że Chrystus wkraczał w to, dając swoje życie. Dzięki temu jest też naprawa i nadzieja na polepszenie/odnowienie. Powód do wysławiania Go w języku obrazów!”
Niech stanie się światłość!
Światło odgrywa w mojej pracy centralną rolę. Zarówno to, które jest widoczne wizualnie, jak i światło jako metafora. Pierwsze słowo, które Bóg wypowiedział w czasie stworzenia brzmiało: „Niech stanie się światłość!” W tym świetle obserwuję stworzenie i cieszę się nim. Przenośnie odnosi się to także do odnowienia. Bóg jest światłem. Celowe życie to cieszenie się Nim i życie w świetle, czyli w wolności i miłości. Wyzwanie polega na rozprzestrzenianiu tego światła.
Portretowanie
W jakiś sposób portretowanie ludzi mnie szczególnie fascynuje. Kim jest człowiek naprzeciw mnie? Każdy człowiek jest wyjątkowy. Zauważyłem, że namalowany portret często ma w życiu społecznym funkcję podkreślenia określonych relacji. Poprzez umożliwienie namalowania kogoś lub powieszenia jego/jej portretu wyraża się uznanie dla tej osoby. Uważam to za piękny aspekt portretowania.