Kain i Abel, dwaj synowie Adama i Ewy, składają dwie ofiary Bogu. Abel jest pasterzem owiec i składa jedno ze swoich
pierworodnych zwierząt w ofierze. Kain składa ofiarę z plonów ziemi. Bóg “wejrzał na Abla i na jego ofiarę”, ale nie na
Kaina i jego ofiarę. Gdy Kain to zauważa, rozwściecza się i zabija swojego brata. To tragiczne skutki upadku pierwszych
ludzi.
Na obrazie podkreślono zawód Abla - pasterza - przez przedstawienie owiec i pasterskiego kija.
Ta wydarzenie przypomina o Jezusie, który nazywa siebie dobrym Pasterzem. Można to przeczytać w Ewangelii Jana 10.
Jezus mówi tam: “Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz życie swoje kładzie za owce.” Dokładnie to zrobił Jezus: oddał
swoje życie na krzyżu i wziął na siebie karę za grzech. Dzięki Jego śmierci, możliwe jest życie wieczne.
W Księdze Zachariasza 13, werset 7 znajduje się proroctwo o Jezusie jako Pasterzu: “Uderz pasterza i będą rozproszone
owce”
W Ewangelii Mateusza 26, werset 31 Jezus cytuje to proroctwo, a wkrótce potem widzimy, że uwięzienie i śmierć Jezusa
rzeczywiście prowadzą do rozproszenia Jego uczniów.