Wróć do przeglądu

Mędrcy ze wschodu

Ewangelia Mateusza 2:1-2

Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejemie Judzkim za króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon.

Pełny tekst biblijny

Ewangelia Mateusza 2, wersety od 1 do 12 1 Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejemie Judzkim za króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: 2 Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon. 3 Gdy to usłyszał król Herod, zatrwożył się, a z nim cała Jerozolima. 4 I zgromadziwszy wszystkich arcykapłanów i nauczycieli ludu, wypytywał ich, gdzie się ma Chrystus narodzić? 5 A oni mu rzekli: W Betlejemie Judzkim; bo tak napisał prorok: 6 I ty, Betlejemie, ziemio judzka, wcale nie jesteś najmniejsze między książęcymi miastami judzkimi, z ciebie bowiem wyjdzie wódz, który paść będzie lud mój izraelski. 7 Wówczas Herod przywołał potajemnie mędrców, dokładnie dowiedział się od nich o czasie pojawienia się gwiazdy. 8 I posłał ich do Betlejem i rzekł: Idźcie, dokładnie się dowiedzcie o dziecięciu, a gdy je znajdziecie, donieście mi, abym i ja poszedł oddać mu pokłon. 9 Oni zaś, wysłuchawszy króla, odeszli. A oto gwiazda, którą ujrzeli na Wschodzie, wskazywała im drogę, a doszedłszy do miejsca, gdzie było dziecię, zatrzymała się. 10 A ujrzawszy gwiazdę, niezmiernie się uradowali. 11 I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon, potem otworzywszy swoje skarby, złożyli mu w darze złoto, kadzidło i mirrę. 12 A ostrzeżeni we śnie, by nie wracali do Heroda, inną drogą powrócili do ziemi swojej.

Wyjaśnienie tego obrazu

Mędrcy ze Wschodu prawdopodobnie przybyli do Jerozolimy dopiero po przedstawieniu nowo narodzonego Króla w świątyni, kiedy miał 40 dni. Ci mędrcy („magowie” lub „astrologowie” w języku greckim “magoi”) byli prawdopodobnie babilońskimi astrologami. Termin „mędrcy” pojawia się również w Księdze Daniela 2, wersety 12 i 48. Podobnie jak “mędrcy” lub czarownicy w Egipcie za czasów Józefa i Mojżesza, zajmowali się oni okultystycznym interpretowaniem snów i znaków na niebie. Prorok Daniel został mianowany na głowę mędrców podczas niewoli w Babilonie, około 600 lat przed narodzinami Jezusa Chrystusa, chociaż sam zawsze pozostał wierny objawieniom Boga Izraela. W Babilonie oddawano cześć bogu Belowi. Być może Daniel wtedy przywołał proroctwo o Mesjaszu z Księgi Liczb 24, werset 17: “Wzejdzie gwiazda z Jakuba, powstanie berło z Izraela,...” Mędrcy, którzy przybyli oddać cześć Jezusowi, prawdopodobnie znali to proroctwo. Magowie byli pierwotnie plemieniem w Medii, które jest wspominane od siódmego wieku przed narodzeniem Chrystusa. Ich kapłański ród miał duży wpływ zarówno na perskich, jak i babilońskich władców. Władcy ci brali pod uwagę wiedzę uzyskaną w okultystyczny sposób przez mędrców, podejmując decyzje, a także miała ona znaczenie przy powoływaniu nowych władców. Magowie później przyłączyli się do zoroastryzmu w Persji, ale zachowali swoje tradycyjne, okultystyczne rytuały. Historia mędrców ze Wschodu pokazuje, że Bóg odwiedza pogan w ich własnej kulturze. I że objawia im, że Król - Mesjasz - narodził się w sposób im zrozumiały. Nie oznacza to jednak, że Bóg aprobuje astrologię. Mędrcy przybyli, aby oddać cześć Królowi. W tym momencie jest On jeszcze Dziecięciem, ale od czasu Wniebowstąpienia, zasiada - ponad potęgami niebios - po prawicy Boga w niebie. Ponad wszelką nadziemską władzą i zwierzchnością, i mocą, i panowaniem, i wszelkim imieniem, jakie może być wymienione, nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym; List do Efezjan 1, werset 21. Ich oddanie stoi w wyraźnej różnicy w stosunku do niewierzącej reakcji żydowskich arcykapłanów, uczonych w Piśmie i króla Heroda, który chciał zabić Dziecię. Psalm 72, werset 11: Niech mu oddają pokłon wszyscy królowie, Niech mu służą wszystkie narody! Objawienie Jana 22, werset 16: Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach. Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna. Drugi List Piotra 1, werset 19: Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach.

Zadaj pytanie dotyczące tego obrazu

Pobierz obraz za darmo Wolisz wydruk na płótnie?