Piotr zapiera się

Ewangelia Marka 14, wersety od 27 do 31 oraz od 66 do 72 27 I rzekł im Jezus: Wy wszyscy się zgorszycie, bo napisano: Uderzę pasterza, a owce będą rozproszone. 28 Lecz po moim zmartwychwstaniu, wyprzedzę was do Galilei. 29 A Piotr rzekł do niego: Choćby się wszyscy zgorszyli, ja jednak nie. 30 I rzekł mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, że ty dzisiaj, tej nocy, pierwej niż kur dwakroć zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. 31 Ale on tym bardziej zapewniał: Choćbym nawet miał umrzeć z tobą, nie zaprę się ciebie. Tak samo mówili wszyscy. 66 A gdy Piotr był na dziedzińcu, na dole, przyszła jedna ze służebnych arcykapłana, 67 I ujrzawszy, że Piotr się grzeje, spojrzała na niego i rzekła: I ty byłeś z tym Nazarejczykiem, Jezusem. 68 Ale on się zaparł i rzekł: Ani nie wiem, ani nie rozumiem, co mówisz. I wyszedł na zewnątrz do przysionka, a kur zapiał. 69 A służebna, ujrzawszy go znowu, poczęła mówić do tych, którzy stali wokoło: To jeden z nich. 70 A on się znowu zaparł. Wkrótce potem mówili znowu ci, którzy tam stali, do Piotra: Prawdziwie jesteś z nich, boś także Galilejczyk. 71 On zaś zaczął się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka, o którym mówicie. 72 I zaraz kur zapiał po raz drugi. I wspomniał Piotr na słowo, które mu powiedział Jezus: Zanim kur dwa razy zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz. Wtedy załamał się i wybuchnął płaczem.

Krótko przed męką i śmiercią na krzyżu Jezus ustanowił Wieczerzę Pańską i świętował ją wraz z Jego uczniami. Po uroczystości powiedział: Wy wszyscy się zgorszycie A Piotr rzekł do niego: Choćby się wszyscy zgorszyli, ja jednak nie. I rzekł mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, że ty dzisiaj, tej nocy, pierwej niż kur dwakroć zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.” Niedługo potem Jezus został pojmany w ogrodzie Getsemane. Zaprowadzono Go na przesłuchanie do domu arcykapłana. Piotr podążył za Nim trzymając dystans, aż na dziedziniec domu. Tam płonął ogień węglowy. Była to zimna noc. Różne osoby rozpoznały Piotra jako ucznia Jezusa, ale trzy razy zaprzeczył, że Go zna. Z tej historii wynika, że Jezus w swoim cierpieniu nie otrzymał wsparcia od swoich uczniów. Wszyscy Go opuścili. W ten sposób wypełniło się proroctwo z Księgi Zachariasza 13, werset 7. Nawet uczeń, który z całego serca deklarował swoją wierność, stał się Mu niewierny. Jednak wcześniej Jezus modlił się za Piotra, aby jego wiara nie obumarła. Wiedział już wcześniej, że się Go zaprze. Kiedy Piotr usłyszał koguta, zdał sobie sprawę, co zrobił. Odczuł żal i gorzko zapłakał. Jezus świadomie wybrał cierpienie, aby ponieść karę, jaką zasłużyliśmy sobie swoim grzechem. Jeśli my nie dochowujemy wiary, On pozostaje wierny, albowiem samego siebie zaprzeć się nie może. (2 List do Tymoteusza 2, werset 13). W Ewangelii Jana 21, kiedy Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu, trzy razy pyta Piotra - znów przy ognisku - czy Go miłuje. Piotr, który stał się skromniejszy po swoim trzykrotnym zaparciu się, odpowiada teraz: “Ty wiesz, że cię miłuję”. Jezus powierza Piotrowi zadanie pilnowania Jego owiec - ludzi, którzy podążają za Jezusem. Wiara w Jezusa Chrystusa jest poddana próbie, podobnie jak metal jest oczyszczany lub sprawdzany w ogniu. Około 30 lat później Piotr pisze listy do wspólnot chrześcijańskich. Zachęca ich, aby nie byli zaskoczeni przez ognistą próbnę czasu swojej wiary. Ponieważ śledzenie Jezusa Chrystusa oznacza uczestniczenie w Jego cierpieniu, a następnie podzielenie się Jego chwałą i zwycięstwem nad śmiercią. Zachęca wierzących: “Lecz Chrystusa Pana poświęcajcie w sercach waszych, zawsze gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej,” (1 List Piotra 3, werset 15). Jako pasterz owiec Chrystusa, zachęca również innych do pilnowania pastwiska Bożego, pozostawania czujnym wobec pokus szatana i dawania przykładu dla stada.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram