Dzień Pojednania

Księga Kapłańska 16, wersety od 15 do 22 15 Następnie zarżnie kozła na ofiarę za grzech ludu i wniesie jego krew poza zasłonę, i uczyni z jego krwią podobnie, jak uczynił z krwią cielca: pokropi nią ponad wiekiem i przed wiekiem. 16 Tak dokona przebłagania za świątynię z powodu nieczystości synów izraelskich i ich przestępstw spowodowanych wszystkimi ich grzechami. Tak samo też uczyni z Namiotem Zgromadzenia, który jest u nich wśród ich nieczystości. 17 Żaden człowiek nie będzie przebywał w Namiocie Zgromadzenia, gdy on tam będzie wchodził, aby dokonać przebłagania w świątyni za samego siebie i za swój dom, i za całe zgromadzenie Izraela, dopóki nie wyjdzie. 18 Potem wyjdzie do ołtarza, który jest przed Panem, i dokona przebłagania nad nim. Weźmie mianowicie nieco z krwi cielca i nieco z krwi kozła i pomaże nią rogi ołtarza wokoło, 19 Odrobiną tej krwi pokropi go palcem swoim siedem razy i oczyści go od nieczystości synów izraelskich oraz poświęci go. 20 A gdy skończy obrzęd przebłagania za świątynię, za Namiot Zgromadzenia oraz ołtarz, przyprowadzi kozła żywego. 21 I położy Aaron obie swoje ręce na głowie kozła żywego, i wyzna nad nim wszystkie przewinienia synów izraelskich i wszystkie ich przestępstwa, którymi zgrzeszyli, i złoży je na głowę kozła, i wypędzi go przez wyznaczonego męża na pustynię. 22 Tak poniesie na sobie ten kozioł wszystkie ich przewinienia do ziemi pustynnej; a tamten wypuści tego kozła na pustynię.

Grzech pierworodny człowieka zakłócił relację między Bogiem a człowiekiem. Zobacz Księgę Rodzaju 3. Sprawiedliwość Boga wymaga ukarania grzechu śmiercią. Jednakże Bóg w swojej łasce chce zamieszkać wśród swojego ludu (w “Namiocie Zgromadzenia”). Lud Izraela może żyć w relacji przymierza z Nim. O tym czytamy w Księdze Wyjścia. Bóg sprawia, że grzeszny człowiek może zbliżyć się do Niego w namiocie, gdzie On jest obecny. Możliwe jest to tylko przez ofiarowanie. Pojednanie może nastąpić symbolicznie przez ofiarę życia zwierzęcia lub zwierząt. Krew - w której tkwi życie - jest przelana zamiast krwi człowieka. Jednak te ofiary zwierzęce są tylko przedstawieniem ostatecznego pojednania grzechu, które zostało osiągnięte przez ofiarę Jezusa. “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata!” Ewangelia Jana 1, werset 29. Ofiara Jezusa sprawia, że Bóg przez Ducha Świętego trwale mieszka wśród swojego ludu. Ciało wierzącego w Jezusa Chrystusa jest “świątynią Ducha Świętego”. Pierwszy List do Koryntian 6, werset 19. Częścią ofiarowania było roczne Wielkie Pojednanie (Jom Kipur). Istotnym momentem Wielkigo Pojednania jest ukazany na obrazie. Oba kozły razem stanowią ofiarę za grzech i stanowią podobieństwo Jezusa, na którego “Pan Jego dotknął karą za winę nas wszystkich”. Księga Izajasza 53, werset 6. Krew pierwszego kozła - dowód, że grzech został ukarany - jest przez arcykapłana skraplana przed i na oczyszczycielu w najświętszym miejscu w Namiocie Zgromadzenia: “Święty Świętych”. Przed Bogiem. Drugi kozioł jest prowadzony - obciążony grzechami Izraelitów - na pustynię, poza obóz, aby tam umrzeć. Jezus również musiał cierpieć i umrzeć poza bramami Jerozolimy, jako nieczysty, “poza obozem”. List do Hebrajczyków 13, wersety 12 i 13. “On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.” Drugi List Pawła do Koryntian 5, werset 21. Arcykapłan na Wielkim Pojednaniu nosił tylko świętą szatę lnianą. Nie nosił wspaniałych szat urzędowych, które odróżniały go od innych kapłanów. W ten sposób Jezus również odrzucił swoją niebiańską chwałę. Upokorzył się i przyjął ludzką naturę, aby złożyć unikalną ofiarę swojego życia jako zadośćuczynienie za nasze grzechy. “A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie dla siebie samych żyli, lecz dla tego, który za nich umarł i został wzbudzony.” Drugi List do Koryntian 5, werset 15. Lud musiał pokutować podczas Wielkiego Pojednania (stanąć w postawie pokory, upokorzyć się) przed Bogiem. I w ten sposób wziąć udział w wyznawaniu grzechów, które wygłosił arcykapłan Aaron. Zobacz Księgę Kapłańską 23, wersety od 27 do 29. Arcykapłan reprezentował lud. Kiedy kładł ręce na głowie kozła, grzech (nieprawość całego narodu) symbolicznie był przenoszony na zwierzę. Następnie zwierzę było prowadzone przed oczami ludu. W ten sposób każdy Izraelita osobiście był zaangażowany w pojednanie. Brytyjski kaznodzieja purystyczny Erskine powiedział: “Ukrzyżowany Chrystus jest dostępny dla wszystkich. Korzystaj z Niego w wierzeniu”. Księga Izajasza 53, werset 11: “Za mękę swojej duszy ujrzy światło i jego poznaniem się nasyci. Sprawiedliwy mój sługa wielu usprawiedliwi i sam ich winy poniesie.” List do Hebrajczyków 9, werset 28: “Tak i Chrystus, raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu tym, którzy go oczekują.” Pierwszy List Jana 1, werset 8 i 9: “Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma. 9Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.”

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram