Zdobycie Jerycha

Księga Jozuego 5, wersety od 13 do Jozuego 6, werset 5. 13 A gdy Jozue był pod Jerychem, zdarzyło się, że podniósł swoje oczy i ujrzał stojącego naprzeciw siebie męża z wydobytym mieczem w ręku. Jozue podszedł do niego i zapytał go: Czy należysz do nas, czy do naszych nieprzyjaciół? 14 A ten odpowiedział: Nie, ale jestem wodzem wojska Pana; przyszedłem teraz. Wtedy Jozue upadł twarzą na ziemię, oddał mu pokłon i rzekł do niego: Co rozkaże mój pan słudze swemu? 15 A wódz wojska Pana rzekł do Jozuego: Zdejm z nóg sandały swoje, bo miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił. 1 Jerycho zaś było zewnątrz i wewnątrz zamknięte przed synami izraelskimi. Nikt nie mógł ani wyjść, ani wejść. 2 Wtedy Pan rzekł do Jozuego: Oto oddaję w twoje ręce Jerycho, jego króla i wszystkich jego wojowników. 3 Obejdziecie miasto wokoło, wy, wszyscy wojownicy, okrążając je jeden raz. Tak będziesz robił przez sześć dni. 4 Siedmiu kapłanów nieść będzie przed Skrzynią siedem trąb z baranich rogów. W siódmym dniu zaś obejdziecie miasto siedem razy, a kapłani będą trąbić na baranich rogach. 5 A gdy będą przeciągle trąbić na baranich rogach i wy usłyszycie głos trąb, niech cały lud wzniesie głośny okrzyk bojowy. Wtedy mur miasta rozpadnie się w miejscu, a lud wkroczy do niego, każdy prosto przed siebie.

Zgodnie z rozkazem Boga Jozue został mianowany przez Mojżesza nowym przywódcą Izraelitów (Księga Liczb 27). Pod jego przewodnictwem lud przekroczył rzekę Jordan i wkroczył do ziemi obiecanej. Bóg cudownie zatrzymał wodę Jordanu, dzięki czemu lud mógł przejść przez suche rzeczne koryto. Teraz lud stoi przed Jerychem, miastem na równinie Jordanu, wśród palm. Dwuwarstwowe mury miasta muszą zostać zdobyte, aby lud mógł kontynuować swoją podróż przez górzysty obszar. Wówczas ukazuje się Jozuemu Anioł - Dowódca Pana. Udziela on Jozuemu instrukcji. Ten Dowódca toczy walkę. Lud musi postępować zgodnie z Jego instrukcjami, wierząc i ufając Panu przez siedem dni. Wiara i cierpliwość zostają wystawione na próbę. Arka Przymierza musi być noszona, jako znak obecności Pana pośród nich. Siódmego dnia mury runęły, Izraelici zabili mieszkańców Jerycha oprócz Rachab i jej rodziny, a miasto spłonęło (Księga Jozuego 6). Rachab ukryła izraelskich zwiadowców, dlatego jej życie zostało oszczędzone (Księga Jozuego 2, werset 14 i List do Hebrajczyków 11, werset 31). W tamtych czasach Jerycho miało powierzchnię około 350 na 600 metrów. Mury miały około 2 metrów grubości. Około 5-metrowa dolno część muru składała się z kamienia naturalnego, na którym postawiono mur z cegły. Zewnętrzny mur miał łączną wysokość około 12 metrów. Między murami znajdował się stok, na którym stało kilka domów. Prawdopodobnie również dom Rachab. Wewnętrzny mur był zbudowany w ten sam sposób co zewnętrzny i miał wysokość około 15 metrów, mierząc od miejsca poza murami. Wykopaliska archeologiczne pokazują, że na północ od miasta pozostała część muru. Prawdopodobnie tam stał dom Rachab. Rachab jest wymieniona w genealogii Jezusa Chrystusa (Ewangelia Mateusza 1, werset 5). Jozue jest wstępem do Jezusa. Obie nazwy mają to samo znaczenie: “Jahwe zbawia”. Ziemię obiecaną pod przewodnictwem Jozuego można było zdobyć tylko dzięki wierze i zaufaniu Bogu. Niewierzący przodkowie zginęli na pustyni. Podobnie Królestwo Boże można osiągnąć tylko przez wiarę w Jezusa Chrystusa, który wprowadza swoich ludzi do prawdziwego odpoczynku. List do Hebrajczyków 4, wersety od 6 do 9: “Skoro więc jest tak, że niektórzy do niego wejdą, a ci, którym najpierw była zwiastowana dobra nowina, z powodu nieposłuszeństwa nie weszli, Przeto znowu wyznacza pewien dzień, “dzisiaj”, mówiąc przez Dawida po tak długim czasie, jak to przedtem zostało powiedziane: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych. Gdyby bowiem Jozue wprowadził ich był do odpocznienia, nie mówiłby Bóg później o innym dniu. A tak pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego;” W Ewangelii Mateusza 11, werset 28, Jezus mówi: “Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie.” Jozue reprezentował łaskę, podobnie jak Mojżesz reprezentował prawo. Jezus otworzył epokę łaski, która nastąpiła po panowaniu prawa. Zobacz również Ewangelię Jana 1, werset 17, List do Rzymian 8, wersety 3 i 4, List do Hebrajczyków 7, wersety 18 i 19 i List do Galacjan 3, wersety od 23 do 25.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram