Samson i Dalila

Księga Sędziów 16, wersety od 4 do 22 4 Niebawem zakochał się w kobiecie imieniem Dalila w dolinie Sorek. 5 Wtedy przyszli do niej książęta filistyńscy i rzekli do niej: Omamij go i dowiedz się, w czym tkwi jego wielka siła i jakim sposobem moglibyśmy go zmóc, związać i pokonać. My zaś damy ci każdy po tysiąc sto srebrników. 6 Rzekła więc Dalila do Samsona: Powiedzże mi, w czym tkwi twoja wielka siła i jakim sposobem można by cię związać i pokonać? 7 Odpowiedział jej Samson: Jeśli by mnie związano siedmiu świeżymi, jeszcze nie wyschniętymi ścięgnami, osłabnę i stanę się jak każdy inny człowiek. 8 Książęta filistyńscy dostarczyli jej siedem świeżych, jeszcze nie wyschniętych ścięgien, a ona związała go nimi. 9 Czatownicy siedzieli u niej w komorze. Wtem ona rzekła do niego: Filistyńczycy nad tobą, Samsonie! A wtedy on rozerwał ścięgna, jak się rozrywa sznur ukręcony z paździerzy, gdy go przypiecze ogień; i nie odkryto źródła jego siły. 10 Wtedy powiedziała Dalila do Samsona: Oto oszukałeś mnie i okłamałeś, lecz teraz powiedz mi naprawdę, czym można cię związać. 11 I rzekł do niej: Jeśliby mnie związano nowymi powrozami, którymi jeszcze nie wykonano żadnej roboty, osłabnę i stanę się jak każdy inny człowiek. 12 Wtedy Dalila wzięła nowe powrozy, związała go nimi i rzekła do niego: Filistyńczycy nad tobą, Samsonie! A czatownicy siedzieli w komorze. On zaś zerwał je ze swoich ramion jak nici. 13 Rzekła więc Dalila do Samsona: Dotychczas natrząsałeś się ze mnie i skłamałeś przede mną. Powiedz mi, czym można cię związać? A on rzekł do niej: Jeślibyś wplotła siedem kędziorów włosów mojej głowy do przędziwa twojego krosna i przybiłabyś to kołkiem do ściany, to osłabnę i będę jak każdy inny człowiek. 14 Wtedy uśpiła go i splotła siedem kędziorów włosów jego głowy z przędziwem jej krosna i przybiła kołkiem do ściany. I rzekła do niego: Filistyńczycy nad tobą, Samsonie! A on zbudził się ze swojego snu i wyrwał kołek wraz z przędziwem, 15 Wówczas rzekła do niego: Jak możesz mówić: Kocham cię, skoro sercem nie jesteś przy mnie? Oto już trzy razy okpiłeś mnie i nie powiedziałeś mi, w czym tkwi twoja wielka siła. 16 Toteż, gdy naprzykrzała mu się przez codzienne swoje gadanie i dała mu się we znaki tak, że życie mu już zbrzydło, 17 Wyjawił jej całą swoją tajemnicę i rzekł do niej: Brzytwa nie przeszła jeszcze po mojej głowie, gdyż jestem nazyrejczykiem Bożym od mego urodzenia; jeśliby mnie ogolono, odeszłaby mnie moja siła i osłabłbym i stałbym się jak każdy inny człowiek. 18 A gdy Dalila spostrzegła, że wyjawił jej całą swoją tajemnicę, posłała i przywołała książąt filistyńskich, i rzekła do nich: Przyjdźcie! Tym razem bowiem wyjawił mi całą swoją tajemnicę. Książęta filistyńscy przyszli więc do niej i przynieśli z sobą srebrniki. 19 Potem uśpiła go na swoich kolanach, wezwała pewnego człowieka, kazała ogolić siedem kędziorów z jego głowy i on zaczął słabnąć, i odeszła go jego siła. 20 Wtedy zawołała: Filistyńczycy nad tobą, Samsonie! A gdy się ocknął ze swego snu, pomyślał sobie: Wyrwę się, jak za każdym razem dotąd i otrząsnę się. Nie wiedział jednak, że Pan odstąpił od niego. 21 Wtedy pochwycili go Filistyńczycy, wyłupili mu oczy i sprowadzili go do Gazy, związawszy go dwoma spiżowymi łańcuchami, i musiał mleć w więzieniu. 22 Lecz włosy na jego głowie zaczęły odrastać po ogoleniu.

W miarę jak naród Izraela w okresie Księgi Sędziów staje się coraz bardziej niemoralny, tak samo widać to u samych sędziów. Każdy kolejny sędzia ma więcej niedociągnięć niż ten przed nim. Ponadto, ocalenia, które przynoszą, są jedynie krótkimi okresami pokoju i spokoju dla ziemi Izraela. Te braki sprawiają, że czytelnik pragnie ostatecznego Wybawcy, który wprowadzi prawdziwy pokój dla ludu Bożego; obiecanego Mesjasza (Księga Rodzaju 3, werset 15), który na zawsze wybawi swoich ludzi. Samson jest dwunastym i ostatnim sędzią opisanym w Księdze Sędziów. Samson pochodzi ze szczepu Dana. Dan jest synem Jakuba i jego niewolnicy Bilhi. Dwulicowość jest charakterystyczna dla Dana. Będzie rządził Izraelem, ale wykazuje cechy węża (zobacz Ksiegę Rodzaju 49, werset 17). Ta “podwójność” jest także charakterystyczna dla Samsona. Jest rzeczywiście sędzią nad Izraelem, ale często podąża za podpowiedziami swojego grzesznego serca. W ten sposób traci dar od Boga: swoją wielką siłę. Przed jego narodzinami Anioł Pana mówi, że Samson będzie nazirejczykiem; poświęconym Bogu. Jako znak swojego nazireatu nie wolno mu było używać brzytwy na głowie ani spożywać mocnych napojów ani nieczystego pokarmu. W czasach Samsona Filistyńczycy grożą zdeptać Izrael. Ale Samson “zacznie wybawiać Izraela z ręki Filistyńczyków.” (Księga Sędziów 13, werset 5). Kiedy Duch Pana napełnia Samsona, ma on dużą fizyczną siłę. Samson zabija wielu Filistyńczyków swoją potężną siłą. Jednocześnie jest słaby. Nie potrafi oprzeć się pokusie ze strony filistyńskich kobiet. Kiedy filistyńska Dalila naciska, aby mu powiedział, w czym tkwi sekret jego wielkiej siły, Samson jest na tyle słaby, że ostatecznie ujawnia sekret. Dalila obcina jego długie włosy - znak jego nazireatu - i to staje się jego zgubą. Duch Święty opuszcza go, Samson traci swoją siłę, wolność i wzrok. Jednocześnie Samson jest wymieniony w innych miejscach w Biblii jako ktoś, kto (również) działał przez wiarę: “I cóż powiem jeszcze? Zabrakłoby mi przecież czasu, gdybym miał opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie i Samuelu, i o prorokach, którzy przez wiarę podbili królestwa, zaprowadzili sprawiedliwość, otrzymali obietnice, zamknęli paszcze lwom, zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, podźwignęli się z niemocy, stali się mężni na wojnie, zmusili do ucieczki obce wojska.” (List do Hebrajczyków 11, wersety od 32 do 34).

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram