Wybór Rut

Księga Rut 1, wersety od 1 do 18 1 W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał głód w kraju. Wtedy wyszedł z Betlejemu judzkiego pewien mąż wraz ze swoją żoną i dwoma synami, aby osiąść jako obcy przybysz na polach moabskich. 2 On nazywał się Elimelech, a jego żona Noemi, synowie jego zaś Machlon i Kilion; byli to Efratejczycy z Betlejemu judzkiego. I przyszli na pola moabskie i przebywali tam. 3 Potem umarł Elimelech, mąż Noemi, i pozostała ona sama wraz z dwoma swoimi synami. 4 Ci wzięli sobie za żony Moabitki: jedna nazywała się Orpa, a druga nazywała się Rut; i mieszkali tam około dziesięciu lat. 5 Gdy obaj, Machlon i Kilion, też umarli, pozostała ta kobieta osierocona, bez obu swoich synów i bez męża. 6 Wtedy wybrała się wraz ze swoimi synowymi i wróciła z pól moabskich, gdyż usłyszała na polach moabskich, że Pan ujął się za swoim ludem i dał im chleb. 7 Wyszła tedy z miejscowości, w której przebywała, a wraz z nią obie jej synowe, i wybrały się w drogę powrotną do ziemi judzkiej. 8 Wtedy rzekła Noemi do obu swoich synowych: Idźcie, powróćcie każda do domu swej matki. Niech Pan okaże wam dobroć, jak wy okazałyście zmarłym i mnie. 9 Niech Pan sprawi, aby każda z was znalazła dom u boku swojego męża; i pocałowała je. A wtedy one głośno zapłakały 10 I rzekły do niej: My z tobą wrócimy do twojego ludu. 11 Lecz Noemi odpowiedziała: Zawróćcie, córki moje! Po cóż macie iść ze mną? Czy mogę jeszcze urodzić synów, którzy by zostali waszymi mężami? 12 Zawróćcie, córki moje, i idźcie, gdyż jestem za stara, aby wyjść za mąż. A choćbym nawet pomyślała, że jest jeszcze nadzieja, a nawet choćbym tej nocy wyszła za mąż i od razu urodziła synów, 13 To czy wy czekałybyście, aż dorosną? Czy miałybyście wyrzec się ponownego zamążpójścia? Nie, córki moje, boć wielką gorycz mam w duszy ze względu na was, że przeciw mnie zwróciła się ręka Pana. 14 Lecz one jeszcze głośniej zapłakały. Potem Orpa ucałowała swoją teściową, lecz Rut pozostała przy niej. 15 Następnie rzekła Noemi: Oto twoja szwagierka wraca do swojego ludu i do swojego boga; zawróć i ty za swoją szwagierką. 16 Lecz Rut odpowiedziała: Nie nalegaj na mnie, abym cię opuściła i odeszła od ciebie; albowiem dokąd ty pójdziesz i ja pójdę; gdzie ty zamieszkasz i ja zamieszkam; lud twój - lud mój, a Bóg twój - Bóg mój. 17 Gdzie ty umrzesz, tam i ja umrę i tam pochowana będę. Niech mi uczyni Pan, cokolwiek zechce, a jednak tylko śmierć odłączy mnie od ciebie. 18 Noemi, widząc, że tamta obstaje przy tym, aby iść z nią, zaniechała z nią dalszej rozmowy..

W czasach Księgi Sędziów każdy czyni, co uznaje za dobre w swoich oczach. Zachowanie samych sędziów pozostawia coraz więcej do życzenia. Niemniej jednak Pan w niezauważalny sposób dowodzi także w tym czasie swojej łaski i wierności wobec przymierza z Izraelem. Rodzina Elimelecha (“Mój Bóg jest królem”) opuściła Betlejem (“dom chleba”) z powodu głodu, udając się do pogańskiego Moabu. Głód był znakiem klątwy przymierza (zobacz Księga Powtórzonego Prawa 28, wersety 29 i 30). Gdy po pewnym czasie Naomi pozostaje sama w Moabie, dowiaduje się, że Pan ponownie zaopatruje swój lud w chleb (Księga Rut 1, werset 6). Wtedy odzyskuje odwagę, by wrócić do Betlejem, wraz ze swoimi synowymi, które również są wdowami. Po drodze Naomi próbuje przekonać Rut i Orpę, aby wróciły do Moabu. Orpa ustępuje argumentom Naomi, ale Rut uroczyście przysięga wierność Naomi i Panu. Duch Święty złożył w sercu Rut wiarę i miłość do Boga Izraela. Podobnie jak wcześniej stało się to w przypadku Rachab (zobacz. Księga Jozuego 2 i 6). Z pochodzenia pogańska Rut zostaje przyjęta z otwartymi ramionami i może uczestniczyć w łasce, zbawieniu Boga Izraela. Psalm 87, wersety 5 i 6: “O Syjonie mówić się będzie: Wszyscy co do jednego w nim się urodzili, A On, Najwyższy, utwierdzi go. Pan zapisze w księdze ludów: Oni się tu urodzili. Sela.” Amen. Istnieje wrogość między Izraelem a Moabem (zobacz Księga Powtórzonego Prawa 23, wersety od 3 do 6). Moabskim mężczyznom odmawia się pełnego obywatelstwa Izraela. Niemniej jednak Izraelita może ożenić się z Moabitką, tak jak czyni to Boaz (zobacz Księga Rut 4). Późniejszy wybór Rut ma wielkie znaczenie dla przygotowania przyjścia “człowieka według serca Bożego”: króla Dawida. Boaz, syn Rachab i Salomona (potomek Judy), wraz z Rut ma syna - Obeda. Obed staje się dziadkiem Dawida. Rut, Moabitka, staje się więc pramatrą wielkiego Syna Dawida: Jezusa (zobacz Ewangelia Mateusza 1). On jest doskonałym, sprawiedliwym Sędzią, Królem, Mesjaszem.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram