Objaśnienie tego obrazu
Po naradzie z Noemi, Rut idzie w nocy na pole Boaza (Rut 3). Tam pyta Boaza, czy chce się z nią ożenić. “Ponieważ jesteś wykupicielem”, dodaje.
Kim jest wykupiciel? Księga Kapłańska 25, werset 25 mówi: “Gdy zubożeje twój brat i sprzeda coś ze swojej posiadłości, wtedy wystąpi jako wykupiciel jego najbliższy krewny i wykupi to, co sprzedał jego brat.”.
Księga Rut 4, werset 3 mówi, że Noemi sprzedała ziemię swojego zmarłego męża Elimelecha. Ziemie, które były dziedzictwem rodziny, nie wolno było sprzedawać na stałe. Noemi wiedziała, że Boaz, na ziemi której Rut przybyła zbierać kłosy, był krewnym; jednym z potencjalnych wykupicieli.
W Księdze Rut 4 okazuje się, że przepisy dotyczące wykupicielstwa są łączone z przepisami dotyczącymi małżeństwa lewiratowego. Jest to małżeństwo mężczyzny z wdową po zmarłym bracie, jeśli z tego małżeństwa nie urodziły się dzieci. Pierwsze dziecko jest uważane za dziecko zmarłego brata. W ten sposób dba się o to, aby dziedzictwo brata nie zostało utracone. Zobacz Księgę Powtórzonego Prawa 25, wersety 5 i 6.
Boaz odpowiada Rut (Rut 3, werset 13), że jest gotów przyjąć odpowiedzialność za wykupicielstwo, ale wie, że istnieje jeszcze bliższy krewny. Jeśli ten bliższy krewny nie chce wykupić, Boaz to zrobi. Boaz idzie następnego dnia do bramy w Betlejem, aby oficjalnie uregulować sprawę. Księga Rut 4, werset 5 mówi, że bliższy krewny, w tym przypadku wykupiciel, musi poślubić Rut, “aby zachować imię zmarłego (Machlona, zmarłego męża Ruta) na jego dziedzicznej posiadłości”. Bliższy krewny odmawia wykupicielstwa; chciał kupić ziemię, ale nie chciał się żenić z Rut. Jako potwierdzenie faktu, że oddaje Boazowi prawo do wykupicielstwa, zdejmuje but i wręcza go Boazowi. W tamtych czasach było to powszechnym symbolem. Boaz przyjmuje odpowiedzialność za wykupicielstwo i bierze Rut za żonę.
W Biblii Pan jest nazywany Wykupicielem lub Zbawicielem. Zobacz Psalm 19, werset 15 i Księgę Hioba 19, werset 25. Na przykład, kiedy Izraelici byli w Egipcie w niewoli, Bóg powstał, aby ich wykupić i dać im dziedzictwo w obiecanym kraju. Ojciec wyznacza swojego Syna, Jezusa Chrystusa, na Wykupiciela. Wykupicielstwo w Izraelu było tego
zapowiedzią. Jezus “oddał życie swoje na okup za wielu” (Ewangelia Mateusza 20, werset 28). Stał się dla nas “krewnym” stając się człowiekiem jako Syn Boży; rodziny Adama i jego potomków. W ten sposób stał się Zbawicielem spłacającym dług grzechu świata.
“Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” (Ewangelia Jana 3, werset 16).
W Biblii Pan jest także nazywany Oblubieńcem Izraela. Zobacz Ksiegę Izajasza 54, werset 5, Księgę Izajasza 62, werset 5 i Księgę Jeremiasza 2, werset 32. Podobnie jak w Nowym Testamencie zbiorowość wierzących jest nazywana Oblubienicą Chrystusa. Zobacz 2 List do Koryntian 11, werset 2. On pozostaje wierny swojemu przymierzu.