Ucieczka do miast schronienia

Księga Jozuego 20 1 I odezwał się Pan do Jozuego tymi słowy: 2 Przemów do Izraelitów tymi słowy: Wyznaczcie sobie miasta schronienia, o których mówiłem wam przez Mojżesza, 3 Aby mógł się tam schronić zabójca, który zabił człowieka nieumyślnie i bezwiednie. Będą one dla was schronieniem przed mścicielem krwi. 4 I schroni się w jednym z tych miast, zatrzyma się w bramie miasta, przedłoży swoją sprawę starszym tego miasta, a oni przyjmą go do siebie do miasta i wyznaczą mu miejsce, aby mieszkał z nimi. 5 A gdy ścigać go będzie mściciel krwi, nie wydadzą w jego ręce zabójcy, gdyż bezwiednie zabił swego bliźniego, którego wrogiem przedtem nie był. 6 I mieszkać będzie w tym mieście, dopóki nie stanie przed zborem na rozprawie sądowej, aż do zgonu arcykapłana, który będzie w tym czasie. Wtedy zabójca wróci do swego miasta i do swego domu w mieście, z którego zbiegł. 7 I wydzielili na ten cel Kedesz w Galilei na pogórzu Naftaliego, Sychem na pogórzu Efraima i Kiriat-Arba, to znaczy Hebron, na pogórzu judzkim. 8 Z tamtej strony Jordanu na wschód od Jerycha wyznaczyli Beser na pustyni, na równinie należącej do plemienia Rubena, Ramot w Gilead, należącym do plemienia Gada i Golan w Baszanie, należącym do plemienia Manassesa. 9 To były miasta wyznaczone dla wszystkich synów izraelskich i dla obcych przybyszów zamieszkałych wśród nich, aby mógł się tam schronić

Uproszczony tekst dla osób, które nie znają Biblii: Izraelici weszli do Ziemi Obiecanej, Kanaanu, i osiedlili się po walce. Plemiona osiedliły się na przydzielonych im obszarach. Dziedzictwem plemienia Lewiego nie jest ziemia, ale sam Bóg; kapłaństwo dla Niego. Lewici otrzymują łącznie 48 miast, w tym 6 miast schronienia. Te miasta schronienia są równomiernie rozlokowane na obszarze, aby każdy mógł do nich dotrzeć w krótkim czasie. W Księdze Wyjścia 21, podczas wyjścia z Egiptu, już ustalono, że jeśli ktoś przypadkowo zabił swojego bliźniego, może uciec na ołtarz (przy namiocie zgromadzenia) i tam będzie bezpieczny przed mścicielem krwi. Ołtarz jest miejscem, gdzie wyrok śmierci nad winnymi grzesznikami jest wykonywany poprzez ofiary zastępcze. Po wejściu do Kanaanu to miejsce schronienia zostaje rozszerzone o 6 miast schronienia, dzięki czemu łącznie jest 7 “miejsc azylu” dla osób, które - przypadkowo - są winne śmierci drugiego człowieka. Miasto schronienia jest wstępnym obrazem Chrystusa, do którego każdy grzesznik może uciekać. Chrystus jest Azylem, do którego każdy grzesznik, winny zarówno przypadkowych, jak i celowych grzechów, może uciekać, z pokutą i nawróceniem. Każdy wierzący w Chrystusa jest “w Nim”. List do Rzymian 6, List do Filipian 3, werset 9. Każde miasto schronienia jest położone na górze, dobrze widoczne. Jezus nazywa swoich uczniów - wspólnotę chrześcijańską - także “miastem na górze”; światłem świata. W tym mieście, tak jak w miastach schronienia lewitów, jest poznanie woli Bożej; boskie światło. To “miasto” jest siedzibą rządzenia przez Boga, Jego Królestwem, i jest odbiciem niebiańskiego Jeruzalem. Chrystus przez swoją krew otworzył dostęp do niebiańskiego sanktuarium dla tych, którzy w Niego wierzą. Nazwy 6 miast schronienia mają głębokie znaczenie. Odnoszą się do Chrystusa: ‘Kedesz’ oznacza “święte”, a naszym azylem jest święty Jezus. ‘Sychem’, “ramię”, a panowanie jest na Jego ramieniu. ‘Hebron’, “wspólnota”, a wierzący są wezwani do wspólnoty z Chrystusem Jezusem, naszym Panem. ‘Beser’, “twierdza”, bo On jest twierdzą dla wszystkich, którzy na Niego polegają. ‘Ramot’, “wysoki lub wywyższony”, ponieważ Bóg wywyższył Go na swojej prawicy. ‘Golan’, “radość lub okrzyk”, bo w Nim wszyscy święci są usprawiedliwieni, i w Nim będą się chwalić.” (Matthew Henry: Wykład Starego i Nowego Testamentu.)

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram