Samuel jest postacią przejściową: jest ostatnim sędzią i pierwszym prorokiem w okresie, w którym prorocy następują po sobie. Stanowi połączenie między okresem sędziów a okresem królów. Niezwykłe narodziny Samuela oznaczają boskie ustanowienie proroctw.
Podczas życia Samuela Bóg sprawuje swoje królestwo, zakładając dom króla Dawida i wybierając Syjon (Jerozolimę) jako miejsce dla świątyni. Samuel odgrywa ważną rolę w życiu królów Saula i Dawida.
Proroctwo i królestwo są ze sobą związane w Izraelu; Bóg zezwala Izraelowi na posiadanie króla ludzkiego, pod warunkiem, że król podporządkowuje się Słowu Bożemu, jak to przekazują prorocy.
1 Księga Samuel 1 opisuje niepłodność Anny, jej modlitwę i ślubowanie, szczególne wysłuchanie jej modlitwy w postaci narodzin Samuela i jej wdzięczność za spełnienie ślubowania. Bóg tworzy nowy początek tam, gdzie ludzkie możliwości się kończą.
W 1 Księdze Samuela 2 znajduje się pieśń uwielbienia Anny, w której uznaje i śpiewa o królestwie Boga - manifestującym się w Jego wszechmocy, wierności i opiece.
Głównym tematem w Księdze 1 i 2 Samuela jest to, że Bóg pozostaje wierny swoim obietnicom, pomimo niewierności duchowych i politycznych liderów.
Samuel zostanie postawiony na miejscu Eliasza, a Dawida na miejscu Saula.
Obraz przedstawia Annę i Elkana, którzy wraz z Samuelem udają się do świątyni w Sylo. W pierwszych latach swojego życia był karmiony przez Annę. Teraz, zgodnie ze ślubowaniem Anny, odda go Panu, “zaprowadzę go, aby stanął przed obliczem Pana, i pozostanie tam na zawsze”. Zobacz 1 Księge Samuela 1, werset 22.
Anna nauczyła Samuela w domu “składać pokłon Panu”. Gdy dotarli do Sylo, Samuel skłonił się tam przed Panem.