Pan objawia się Samuelowi

1 Księga Samuela 3:1-21 1 A pacholę Samuel służyło Panu przed Helim. Słowo Pańskie było w tych czasach rzadkością, a widzenia nie były rozpowszechnione. 2 Pewnego dnia, gdy Heli leżał na swoim miejscu, oczy jego zaś zaczęły słabnąć, i nie mógł widzieć, 3 Lecz lampa Boża jeszcze nie zgasła, Samuel spał w przybytku Pana tam, gdzie była Skrzynia Boża. 4 I zawołał Pan: Samuelu! A on odrzekł: Oto jestem! 5 I przybiegł do Heliego i rzekł: Oto jestem, wołałeś mnie. A on na to: Nie wołałem, wróć, połóż się. I odszedł, i położył się. 6 A Pan ponownie zawołał: Samuelu! I wstał Samuel, poszedł do Heliego i rzekł: Oto jestem, wołałeś mnie? A ten na to: Nie wołałem, synu mój, wróć, połóż się. 7 Lecz Samuel jeszcze nie znał Pana, a słowo Pana jeszcze mu się nie objawiło. 8 A Pan ponownie, po raz trzeci zawołał: Samuelu! Wstał więc i poszedł do Heliego, i rzekł: Oto jestem, wołałeś mnie? I zrozumiał Heli, że to Pan woła pacholę. 9 Rzekł więc Heli do Samuela: Idź, połóż się. A gdy cię zawoła, powiedz: Mów, Panie, bo sługa twój słucha. I poszedł Samuel i położył się na swoim miejscu. 10 I przyszedł Pan, stanął i zawołał jak i poprzednio: Samuelu, Samuelu! A Samuel rzekł: Mów, bo sługa twój słucha. 11 I rzekł Pan do Samuela: Oto Ja uczynię w Izraelu rzecz, od której każdemu, kto o niej usłyszy, w obu uszach zadźwięczy. 12 W dniu owym spełnię na Helim wszystko, co mówiłem o jego domu, od początku do końca. 13 Donieś mu, że Ja osądzę jego dom na wieki za grzech, o którym wiedział, że jego synowie znieważali Boga, a on ich nie strofował. 14 Dlatego przysiągłem domowi Heliego, że grzech domu Heliego nie będzie zmazany ani ofiarą ze zwierząt, ani ofiarą z pokarmów na wieki. 15 Samuel spał do rana, a potem otworzył drzwi domu Pańskiego; lecz Samuel bał się opowiedzieć Heliemu o tym widzeniu. 16 Heli zaś przywołał Samuela i rzekł: Samuelu, synu mój! A ten na to: Oto jestem. 17 I rzekł: Co to za rzecz, o której On ci mówił? Nie ukrywaj jej przede mną. Niech ci Bóg odpłaci sowicie i z okładem, jeżeli ukryjesz przede mną choć jedną z tych rzeczy, o których mówił do ciebie. 18 I odpowiedział mu Samuel całą rzecz i nie ukrył przed nim. On zaś rzekł: Pan to jest. Niech więc czyni, co jest dobre w oczach jego. 19 I rósł Samuel, a Pan był z nim. I żadnego ze słów jego nie pozostawił nie spełnionym. 20 I dowiedział się cały Izrael od Dan aż do Beer-Szeby, że Samuelowi zostało powierzone być prorokiem Pana. 21 Pan zaś nadal ukazywał się w Sylo, Pan bowiem objawiał się w Sylo Samuelowi w swoim słowie.

Młody Samuel służy w przybytku/świątyni w Silo, gdzie arcykapłanem jest Eli. Synowie Heliego splamiają służbę ofiarną, ale Heli nie reaguje. Wtedy przychodzi ‘mąż Boży’, aby oznajmić Heliemu wyrok ze względu na znieważenie Boga (1 Księga Samuela 2, wersety od 27 do 36). Jest to niezwykłe, ponieważ ‘słowo Pańskie było w tych czasach rzadkością’ (1 Księga Samuela 3 werset 1). Heli słyszy: ‘Gdyż tych, którzy mnie czczą, i ja uczczę, a którzy mną gardzą, będą wzgardzeni.’ (1 Księga Samuela 2 werset 30). Następnie Samuel otrzymuje pierwsze słowne objawienie od Boga. Leży na swoim łóżku w jednym z pomieszczeń wokół świątyni. Wtedy Pan woła Samuela. Samuel ‘jeszcze nie znał Pana’, to znaczy, że nie był jeszcze zaznajomiony z bezpośrednim przemówieniem Boga. Myśli, że Heli go woła z miejsca, gdzie śpi. To się powtarza trzy razy. Wtedy Heli zdaje sobie sprawę, że to Pan woła Samuela, i Heli instruuje Samuela, jak ma odpowiedzieć, gdy Bóg go znowu zawoła. Bóg przekazuje Samuelowi, że wyrok na domu Heliego zostanie wypełniony. Samuel obawia się przekazania tej wiadomości Heliemu, ale następnego ranka robi to posłusznie. Po tej pierwszej okazji Pan objawia się kilka razy Samuelowi w Silo, i Izraelowi staje się jasne, że Samuel został ustanowiony jako prorok Boży. Przez Samuela dochodzi słowo Pana do Izraela. Dzięki działaniu Samuela urzeczywistnia się urząd proroka, który już nie zniknie aż do niewoli babilońskiej.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram