Dawid oszczędza Saula

1 Księga Samuela 24 1 A Dawid wyruszył stamtąd i zatrzymał się w niedostępnych miejscach En-Gedi. 2 Gdy zaś Saul powrócił z pościgu za Filistyńczykami, doniesiono mu: Oto Dawid jest na pustyni En-Gedi. 3 Wziął tedy Saul ze sobą trzy tysiące wojowników wybranych z całego Izraela i wyruszył, aby tropić Dawida i jego wojowników na wschód od Skał Kozic. 4 I doszedł do szałasów owczych przy drodze, gdzie była jaskinia. Saul wszedł do niej z potrzebą, Dawid zaś i jego wojownicy siedzieli w głębi jaskini. 5 I rzekli wojownicy Dawida do niego: Oto dzień, o którym zapowiedział ci Pan: Wydam twoich wrogów w twoje ręce i będziesz mógł zrobić z nimi, co będziesz chciał. Wstał tedy Dawid i uciął ukradkiem kraj płaszcza Saulowego. 6 Lecz potem ruszyło Dawida sumienie, iż uciął kraj płaszcza Saulowego, 7 I rzekł do swoich wojowników: Broń Boże, abym miał uczynić tę rzecz memu panu, pomazańcowi Pańskiemu, podnosząc swoją rękę na niego, gdyż jest pomazańcem Pańskim. 8 I zgromił Dawid swoich wojowników tymi słowami, i nie pozwolił im wystąpić przeciwko Saulowi; Saul zaś wstał, wyszedł z jaskini i poszedł swoją drogą. 9 Potem wstał również Dawid i wyszedłszy z jaskini, wołał za Saulem: Panie mój, królu! A gdy Saul obejrzał się poza siebie, Dawid padł twarzą ku ziemi i oddał mu pokłon. 10 I rzekł Dawid do Saula: Dlaczego słuchasz słów ludzi mówiących: Oto Dawid ma złe zamysły wobec ciebie. 11 Oto w dniu dzisiejszym przekonałeś się, że Pan wydał cię w jaskini w moją rękę. Mówiono mi, aby cię zabić, lecz ja oszczędziłem cię, postanawiając, że nie wyciągnę swojej ręki na mojego pana, gdyż jest pomazańcem Pańskim. 12 Ojcze mój, zobaczże, zobacz skraj twego płaszcza w mojej ręce, a stąd że ucinając skraj twego płaszcza, nie zabiłem cię, możesz poznać i stwierdzić, że nie zamyślam nic złego ni występnego i że nic nie zawiniłem przeciwko tobie, ty zaś czyhasz na moje życie, aby mi je odebrać. 13 Niech Pan rozsądzi między mną a między tobą i niech ci odpłaci Pan za mnie, lecz ręka moja nie podniesie się na ciebie, 14 Jak to głosi starodawna przypowieść: Od przewrotnych wychodzi przewrotność, Lecz moja ręka nie podniesie się na ciebie. 15 Za kim to wyruszył w pole król izraelski, kogóż to ścigasz? Psa zdechłego, pchłę jakąś? 16 Niech tedy Pan będzie sędzią i rozsądzi między mną a między tobą, niech zobaczy i ujmie się za sprawą moją, o odda mi sprawiedliwość przed tobą. 17 A gdy Dawid skończył swoje przemówienie do Saula, rzekł Saul: Czy to twój głos, synu mój, Dawidzie? I wybuchnął głośnym płaczem, 18 I rzekł do Dawida: Jesteś sprawiedliwszy ode mnie, gdyż ty wyświadczyłeś mi dobrodziejstwo, a ja wyrządziłem ci zło. 19 I dałeś dziś dowód, że postąpiłeś ze mną szlachetnie nie zabijając mnie, choć Pan wydał mnie w twoje ręce. 20 Gdy ktoś natknie się na swego wroga, czy pozwala mu spokojnie odejść? Niech Pan odpłaci ci dobrem za to, co dziś dla mnie uczyniłeś. 21 Teraz oto wiem, że na pewno zostaniesz królem i że w twojej osobie utrwali się królestwo izraelskie. 22 Przysięgnij mi więc na Pana, że nie wytępisz mojego potomstwa po mnie i nie zetrzesz mojego imienia w rodzinie mojego ojca. 23 I przysiągł Dawid

W 1 Księdze Samuela 16 Bóg namaścił Dawida, młodzieńca, który stał się praojcem Mesjasza, na króla. Dawid pochodził z plemienia Judy. „Nie oddali się berło od Judy ani buława od nóg jego, aż przyjdzie władca jego, i jemu będą posłuszne narody”. Księga Rodzaju 49, werset 10. Król Saul już wtedy wiedział, że został odrzucony przez Boga; 1 Księga Samuela 15, werset 26. Później, w 1 Księdze Samuela 18, werset 8, podejrzewa, że Dawid zostanie królem na jego miejsce. Chce zabić Dawida z zemsty i zazdrości. W 1 Księdze Samuela 24 Dawid ucieka przed Saulem. Po tym, jak ukrywał się wcześniej w innych miejscach, teraz schronił się, razem ze swoimi 600 ludźmi, w oazie En-Gedi, na pustyni Judzkiej, niedaleko Morza Martwego. 144 Saul ściga go wraz z 3000 swoich najlepszych ludzi. Dawid i jego ludzie ukrywają się w wielkiej jaskini. Właśnie do tej jaskini wchodzi Saul, by załatwić swoje potrzeby. Dawid ma szansę zabić Saula; Bóg wręcz oddaje go w jego ręce. Ale Dawid okazuje szacunek Saulowi jako pomazańcowi Boga. Chociaż Dawid został już namaszczony na króla Izraela, czeka na czas Boga i nie ściąga na siebie przelania krwi. Dawid ukazuje się tu jako przedobraz Jezusa, Mesjasza. Pozostaje niezłomny w próbie, tak jak później Jezus. (Ewangelia według Mateusza 4, wersety 1–11). Okazuje miłość swemu wrogowi i błogosławi temu, kto go złorzeczy. (Ewangelia według Mateusza 5, werset 44). Jezus modli się za tych, którzy Go ukrzyżowali. (Ewangelia według Łukasza 23, werset 34). Podobnie jak Dawid, także Jezus cierpiał, zanim został wywyższony na Króla. Następnie Dawid wzywa Saula do odpowiedzialności. Udowadnia, że nie ma złych zamiarów wobec Saula, pokazując mu kawałek jego płaszcza, który odciął. Odwołuje się do Pana, który jest wszechwiedzącym Sędzią między Saulem a nim. Z tej historii wynika, że Bóg chronił życie Dawida. Robił to w celu ustanowienia domu Dawida jako dynastii, która wyda Wiecznego Króla i Mesjasza. Pan zawarł zatem swoje przymierze z Dawidem: 2 Księga Samuela 7, werset 16 I trwać będzie twój dom i twoje królestwo na wieki przede mną; tron twój też utwierdzony będzie na wieki. Księga Izajasza 9, wersety 5 i 6 5 Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju. 6 Potężna będzie władza i pokój bez końca na tronie Dawida i w jego królestwie, gdyż utrwali ją i oprze na prawie i sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Dokona tego żarliwość Pana Zastępów. Księga Jeremiasza 23, wersety 5 i 6 5 Oto idą dni - mówi Pan - że wzbudzę Dawidowi sprawiedliwą latorośl: Będzie panował jako król i mądrze postępował; i będzie stosował prawo i sprawiedliwość na ziemi. 6 Za jego dni Juda będzie wybawiony, a Izrael będzie bezpiecznie mieszkał; a to jest jego imię, którym go zwać będą: Pan sprawiedliwością naszą. Księga Jeremiasza 33, werset 17 Albowiem tak mówi Pan: Nie braknie Dawidowi takiego, kto by zasiadł na tronie domu izraelskiego. Księga Ezechiela 34, wersety 23 i 24 23 Ustanowię nad nimi jednego pasterza, mojego sługę Dawida, i będzie je pasł; będzie je pasł i będzie ich pasterzem. 24 A Ja, Pan, będę ich Bogiem, a mój sługa Dawid będzie księciem wśród nich - Ja, Pan, to powiedziałem. Psalm 89 wersety 4 i 5 4 Zawarłem przymierze z wybrańcem swoim, Przysiągłem Dawidowi, słudze swemu: 5 Na wieki utwierdzę potomstwo twoje I tron twój zbuduję po wszystkie pokolenia. Sela. Ewangelia Mateusza 9, werset 27 A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Zmiłuj się nad nami, Synu Dawida! Ewangelia Łukasza 1, wersety 32 i 33 32 Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. 33 I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram