Mądry wyrok Salomona

1 Księga Królewska 3, wersety od 16 do 28 16 Wtedy przyszły do króla dwie kobiety nierządne i stanęły przed nim. 17 I rzekła jedna z tych kobiet: Proszę, panie mój, ja i ta kobieta mieszkamy w jednym domu i porodziłam przy niej w tym samym domu. 18 Trzeciego dnia po moim porodzie zdarzyło się, że porodziła również ta kobieta; mieszkamy razem, nie było nikogo obcego z nami w tym domu, tylko my dwie byłyśmy w tym domu. 19 Otóż syn tej kobiety zmarł w nocy, ponieważ ona go przygniotła. 20 Wstała więc w nocy i zabrała mojego syna leżącego u mojego boku, podczas gdy służebnica twoja spała, i położyła go obok siebie, a swojego zmarłego chłopczyka położyła obok mnie. 21 Gdy wstałam rano, aby nakarmić mojego syna, oto był martwy. Lecz gdy się rano przyjrzałam, okazało się, że to nie był mój syn, którego urodziłam. 22 Wtedy odezwała się druga kobieta: Nieprawda! Bo moim synem jest ten żywy, a twoim ten umarły. Tamta zaś rzekła: Nieprawda! Twoim synem jest ten umarły, a moim ten żywy. I tak mówiły wobec króla. 23 Wtedy król rzekł: Ta mówi: Moim synem jest ten żywy, a twoim synem ten umarły, tamta zaś mówi: Nieprawda! Bo twoim synem jest ten umarły, a moim synem ten żywy. 24 I rzekł król: Podajcie mi miecz! Przyniesiono więc miecz przed króla. 25 A król rzekł jeszcze: Rozetnijcie to żywe dziecię na dwoje i dajcie połowę jednej, a połowę drugiej. 26 Wtedy kobieta, której synem był ten żywy, odezwała się do króla - gdyż wezbrała w niej litość nad swoim synem - i zawołała: Proszę, panie mój, dajcie jej to dziecię żywe, tylko go nie zabijajcie! Tamta natomiast wołała: Niech nie będzie ani moje, ani twoje, rozetnijcie je! 27 Wtedy król zabrał głos i rzekł: Dajcie tej to żywe dziecię i nie zabijajcie go! Ona jest bowiem jego matką. 28 A gdy wszyscy Izraelici dowiedzieli się o tym wyroku, jaki wydał król, nabrali szacunku do króla, widzieli bowiem, że jest w nim mądrość Boża do wymierzania sprawiedliwości.

Po śmierci Dawida jego syn Salomon zostaje królem na jego miejsce (1 Księga Królewska 2). W tym widać wierność Boga wobec Jego przymierza z Dawidem (2 Księga Samuela 7:12-17). Salomon uznaje Pana jako Tego, który daje mu królestwo. W śnie Pan objawia się Salomonowi i pyta go, co chciałby od Boga otrzymać. Salomon prosi o mądre serce, aby mógł sądzić lud i rozróżniać między dobrem a złem (1 Księga Królewska 3:9). Bóg daje mu mądre i rozsądne serce i obiecuje mu również bogactwo i honor. Mądrość Salomona jest natychmiast poddana próbie. Dwie nierządnice przychodzą do niego i przedstawiają mu sprawę, w której musi wydać wyrok. Obie kobiety urodziły dziecko. Jedna z nich przypadkowo przygniotła swoje dziecko, powodując jego śmierć. Jednak potajemnie zamieniła swoje martwe dziecko na żywe dziecko drugiej kobiety. Obie kobiety teraz twierdzą: „Moim synem jest ten żywy”. Gdy król rozkazuje przeciąć żywe dziecko na pół i każdej kobiecie dać połowę, prawdziwa matka błaga króla, aby nie zabijał dziecka, ale oddał je drugiej kobiecie. Druga kobieta mówi: „rozetnijcie je!”. Ten moment jest przedstawiony na obrazie. Król mówi następnie: „nie zabijajcie go!” i oddajcie dziecko jego matce. Dzięki mądremu wyrokowi w tej sprawie, wszyscy czują respekt wobec Salomona; cały Izrael widzi „że mądrość Boża jest w nim” (1 Księga Królewska 3:28). Wielka mądrość Salomona jest opisana w 1 Księdze Królewskiej 4, wersety od 29 do 34. Salomon jest autorem biblijnych ksiąg Przysłów, Kaznodziei Salomona i Pieśni nad Pieśniami. W Ewangelii Mateusza 12:42 Jezus mówi: „a oto tutaj więcej niż Salomon”. Miał na myśli siebie. Salomon był zapowiedzią Mesjasza, Jezusa. Ale Salomon później popadnie w głupotę, gdy da się skusić przez swoje liczne żony do bałwochwalstwa. W Królu Jezusie mieszka boska mądrość i sprawiedliwość na wieki, jak wynika między innymi z następujących tekstów: Ewangelia Łukasz 1, wersety 32 i 33: „Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca.”. 145 Księga Izajasza 11, werset 2: „I spocznie na nim Duch Pana; Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana.” Księga Przysłów 8, wersety 14 i 15: „U mnie jest rada i zdrowy rozsądek; mam rozum, mam także moc. Dzięki mnie królują królowie i władcy wydają sprawiedliwe prawa.” Księga Izajasza 42, wersety 3 i 4: „Trzciny nadłamanej nie dołamie ani knota gasnącego nie dogasi, ludom ogłosi prawo. Nie upadnie na duchu ani się nie złamie, dopóki nie utrwali prawa na ziemi; a jego nauki wyczekują wyspy.” księga Jeremiasza 17:10: „Ja, Pan, zgłębiam serce, wystawiam na próbę nerki, aby oddać każdemu według jego postępowania, według owocu jego uczynków.” 2 Koryntian 5:10: „Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy odebrał zapłatę za to, co uczynił przez ciało, czy to dobre, czy złe”. Dzieje 10:42-43: „I rozkazał nam głosić ludowi i świadczyć, że On jest Tym, który przez Boga został ustanowiony Sędzią żywych i umarłych. O Nim świadczą wszyscy prorocy, że każdy, kto w Niego wierzy, otrzyma odpuszczenie grzechów przez Jego imię”. Wierzący mogą mieć udział w Jego mądrości: 1 List do Koryntian 1:30: „Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem”. List do Efezjan 1, wersety 17 i 18: „Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego, I oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego”. Ewangelia Łukasz 21, wersety 14 i 15: „Weźcie więc to sobie do serca, by nie przygotowywać sobie naprzód obrony. Ja bowiem dam wam usta i mądrość, której nie będą mogli się oprzeć, ani jej odeprzeć wszyscy wasi przeciwnicy.”. Dzieje Apostolskie 6:10: „Lecz nie mogli sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia (Stefan) przemawiał.”. Objawienie Jana 19, wersety 1 i 2: „Potem usłyszałem jakby donośny głos licznego tłumu w niebie, który mówił: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc Bogu naszemu, Gdyż prawdziwe i sprawiedliwe są sądy jego; osądził bowiem wielką wszetecznicę, która skaziła ziemię wszeteczeństwem swoim, i pomścił na niej krew sług swoich.”.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram