W drugim rozdziale Ewangelii Łukasza czytamy historię narodzin Jezusa Chrystusa.
Jezus oznacza: Bóg zbawia. Chrystus oznacza: Pomazaniec, Mesjasz, Pan.
Wieczny Syn Boży opuścił niebo, aby narodzić się jako człowiek. I to w skrajnie pokornych warunkach: Jego kołyską był
żłób. Jego narodziny były tylko pierwszym stopniem Jego upokorzenia; potem miały nastąpić Jego cierpienia, śmierć i
pogrzeb. Celem tego upokorzenia było: oddać samego siebie, by zastąpić karę za grzechy ludzi i w ten sposób osiągnąć
pojednanie z Bogiem. Pojednanie z Bogiem jest dla tych, którzy wierzą w “Baranka Bożego” (Ewangelia Jana 1, werset
29).
Pasterze słyszą od anioła radosną wieść, że Zbawiciel się narodził. Wierzą słowom anioła i idą oddać cześć Jezusowi.
Spełnione proroctwa ze Starego Testamentu:
Podczas gdy pasterze strzegli swoich trzód na polach Betlejem w nocy, Jezus się narodził.
Betlejem, miejsce narodzin pasterza-króla Dawida, jest miejscem, gdzie narodził się wielki Syn Dawida, Dobry Pasterz -
zobacz Ewangelię Jana 10, werset 11 - jak zapowiadano:
“Dlatego wyda ich aż do czasu, gdy ta, która ma porodzić, porodzi. Potem reszta jego braci wróci do synów Izraela.”
Micheasza 5, werset 2.
Księga Ezechiela 34, wersety 15 i 16:
“Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam ułożę je na ich legowisku - mówi Wszechmocny Pan. Będę szukał zaginionych,
rozproszone sprowadzę z powrotem, zranione opatrzę, chore wzmocnię, tłustych i mocnych będę strzegł, i będę pasł
sprawiedliwie.”
Księga Izajasza 40, werset 11:
“Jak pasterz będzie pasł swoją trzodę, do swojego naręcza zbierze jagnięta i na swoim łonie będzie je nosił, a kotne będzie
prowadził ostrożnie.”
Księga Izajasza 9, werset 1:
“Lud, który chodzi w ciemności, ujrzy światło wielkie, nad mieszkańcami krainy mroków zabłyśnie światłość.”
Księga Malachiasza 4, werset 2:
“Umiłowałem was - mówi Pan - a wy mówicie: W czym okazałeś nam miłość? Czy Ezaw nie był bratem Jakuba? - mówi
Pan - a Ja jednak umiłowałem Jakuba,”