Pewien uczony w Prawie chce dowiedzieć się od Jezusa, co musi czynić, aby osiągnąć życie wieczne.
Jezus odpowiada, pytając go, co jest napisane w Prawie.
Uczony w Prawie odpowiada:
“Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swojego, z całej duszy swojej, z całej siły swojej i z całego umysłu
swojego, i bliźniego swego jak siebie samego”.
Jezus mówi, że dobrze odpowiedział.
“Rób to, a będziesz żył”.
Jednak uczony w Prawie chce wiedzieć dokładnie, kto jest jego bliźnim.
Jezus opowiada następnie przypowieść o miłosiernym Samarytaninie:
Pewien człowiek pada ofiarą gwałtownego napadu rabunkowego. Leży ranny na drodze między Jerozolimą a Jerychem.
Przez miejsce tego wydarzenia przechodzi kapłan i Lewita, obydwaj Żydzi, ale nie okazują współczucia rannemu.
Wówczas pojawia się Samarytanin.
Dla Żydów jest to jedynie “obcy”, który nie zna Prawa.
Samarytanin współczuje ofierze i mu pomaga.
Jego czyn jest przykładem miłości bliźniego.