Wędrowcy do Emaus

Ewangelia Łukasza 24, wersety od 28 do 31 28 I zbliżyli się do miasteczka, do którego zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. 29 I przymusili go, by został, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. I wstąpił, by zostać z nimi. 30 A gdy zasiadł z nimi przy stole, wziąwszy chleb, pobłogosławił i rozłamawszy, podawał im. 31 Wtedy otworzyły się ich oczy i poznali go. Lecz On znikł sprzed ich oczu.

Po zmartwychwstaniu Jezus wielokrotnie ukazuje się cieleśnie swoim wyznawcom. Dwóch z nich jest w drodze do Emaus, miejscowości oddalonej o około jedenaście kilometrów od Jerozolimy. Ci dwaj wyznawcy wciąż są niepewni co do zmartwychwstania Jezusa i rozmawiają między sobą o ostatnich wydarzeniach. Wtedy Jezus dołącza się do nich, “lecz oczy ich były zasłonięte, tak że go poznać nie mogli.” Jezus wyjaśnia im, że musiał cierpieć i umrzeć, tak jak przepowiedzieli to Mojżesz i prorocy Starego Testamentu. Gdy ci dwaj wyznawcy przybywają do Emaus wieczorną pora, Jezus przyjmuje ich zaproszenie, aby zostać u nich. Za stołem łamie chleb i odmawia błogosławieństwo. W tym momencie nagle rozpoznają Jezusa i zdają sobie sprawę, że rzeczywiście zmartwychwstał.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram