Narodziny Izaaka

Księga Rodzaju 21, wersety od 1 do 3 1 I nawiedził Pan Sarę, jak obiecał: uczynił Pan Sarze, jak zapowiedział. 2 I poczęła Sara, i urodziła Abrahamowi syna w starości jego, w tym czasie, jak Bóg mu zapowiedział. 3 Abraham nazwał syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak.

Bóg wielokrotnie powtarza Abramowi obietnicę, że jego potomstwo będzie liczne. W Księdze Rodzaju 17 czytamy, że Bóg zawiera przymierze z Abramem i nadaje mu nowe imię: Abraham. W ostatniej sylabie brzmi hebrajskie słowo oznaczające “tłum”. W Księdze Rodzaju 21 obietnica Boga zostaje spełniona. Pomimo ich zaawansowanego wieku, Abraham i jego żona Sara mają syna: Izaaka. Z potomstwa Izaaka urodzi się Jezus, Mesjasz. Przy narodzinach Izaaka Sara mówi: “Bóg wystawił mnie na pośmiewisko; każdy kto to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie.” Bóg przeprowadził narodziny pomimo niemożliwości i bezpłodności. W Liście do Hebrajczyków 11, werset 11, napisano: “Przez wiarę również sama Sara otrzymała moc poczęcia i to mimo podeszłego wieku, ponieważ uważała za godnego zaufania tego, który dał obietnicę.” W Liście do Galacjan 3, werset 14, i Liście do Galacjan 4, werset 28, czytamy, że chrześcijanie, tak jak Izaak, są dziećmi obietnicy, ponieważ mają udział w błogosławieństwie Abrahama. A w Liście do Galacjan 3, werset 29, napisano: “A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy.”