Jezus zostaje zaprowadzony na wzgórze Golgoty, aby
zostać ukrzyżowanym.
On jest niesłusznie skazany. Nie popełnił grzechu i
doskonale przestrzegał prawa Bożego.
Cudem Bożej łaski jest to, że Jezus zechciał ponieść gniew
Boga za nasz grzech, zajmując nasze miejsce. Człowiek
zgrzeszył, a sprawiedliwość Boża wymaga, aby grzech
był ukarany. Dlatego Jezus musiał stać się człowiekiem.
Jednocześnie pozostał Bogiem.
List do Rzymian 3, wersety od 23 do 25:
“Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, i są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w
Chrystusie Jezusie, Którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania
sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów,”
Drugi List do Koryntian 5, wesety od 19 do 21:
“To znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania.
Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy:
Pojednajcie się z Bogiem. On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością
Bożą.”
Zobacz również Księgę Izajasza 59, werset 16
Jezus umarł przeklętą śmiercią, aby nas wyzwolić z klątwy.
List do Galacjan 3, werset 13:
“Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który
zawisł na drzewie,”
Jezus upokorzył się, aby cierpieć za nas.
List do Filipian 2, werset 8
On dobrowolnie oddał swoje życie.
Ewangelia Jana 10, werset 18:
Psalm 40, wersety 8 i 9
On znosił odrzucenie i zniewagę dla nas.
Księga Izajasza 53, wersety od 3 do 9:
Psalm 22, wersety od 1 do 23
Psalm 69, wersety 4, 5 oraz 21
Nie tylko został niesłusznie skazany, ale także wyzywany,
gardzony, pluty, szydzony, bity, biczowany, obnażony,
przybity do krzyża, zmiażdżony i opuszczony przez Boga.
Księga Izajasza 50, werset 6
Psalm 88, wersety od 17 do 19
Księga Izajasza 52, wersety 13, 14 i 15
Wziął na siebie nasz grzech z miłości, aby nas ocalić od
śmierci i piekła.
Ewangelia Jana 3, werset 16
Gdy Jezus oddaje swojego ducha w ręce Ojca i umiera,
zasłona świątyni rozdziera się od góry do dołu.
Ta gruba kotara oddzielała dostęp do najświętszej części
świątyni.
Arcykapłan mógł do niej wejść tylko raz w roku, składając
ofiarę krwi w zadośćuczynieniu za grzechy narodu.
Dzięki doskonałej ofierze Jezusa, dla każdego, kto
się nawraca i wierzy w Niego, otwiera się dostęp do
niebiańskiej świątyni Boga.
Księga Izajasza 59, wersety 2 i 16; List do Hebrajczyków
10, wersety 19 i 20; Ewangelia Jana 14, werset 6.
W czasach Mojżesza, pośrednika starego przymierza, ciała
ofiar zwierząt za grzech spalano poza obozem.
Jezus został ukrzyżowany poza miastem jako ofiara za nasz grzech.
List do Hebrajczyków 13, wersety od 11 do 16.
Jezus jest Pośrednikiem nowego przymierza. Na podstawie przelanej Jego krwi pośredniczy i wstawia się za nami w
niebiańskiej świątyni u Boga Ojca.
List do Hebrajczyków 9, werset 15.
Ewangelia Jana 1, werset 29:
“Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.”
Jezus był Barankiem ofiarnym bez skazy.
Zobacz także Księgę Wyjścia 12, werset 5 i Księgę Rodzaju 22, werset 8.
Z powyższych proroctw Starego Testamentu wynika, że śmierć pojednawcza Jezusa była długo wcześniej zapowiedziana.
W opisach Jego cierpienia i śmierci w czterech Ewangeliach często pojawia się wyrażenie “aby się wypełniło...”
Pierwszy List do Koryntian 15, 3-5:
“Najpierw bowiem podałem wam to, co i ja przejąłem, że Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism i że został
pogrzebany, i że dnia trzeciego został z martwych wzbudzony według Pism, i że ukazał się Kefasowi, potem dwunastu;”
Zobacz także Księgę Rodzaju 3, werset 15; Księgę Zachariasza 13, werset 7; Księgę Psalmów 118, wersety 22 i 23 i Księgę
Daniela 9, werset 26.
Bóg trzyma się swojego Słowa.