Miedziany wąż

Księga Liczb 21, wersety od 4 do 9 4 Od góry Hor wyruszyli potem ku Morzu Czerwonemu, aby obejść ziemię Edom. Lecz lud zniecierpliwił się w drodze. 5 I zaczął lud mówić przeciw Bogu i przeciw Mojżeszowi: Po co wyprowadziliście nas z Egiptu, czy po to, abyśmy pomarli na pustyni? Gdyż nie mamy chleba ani wody i zbrzydł nam ten nędzny pokarm. 6 Wtedy zesłał Pan na lud jadowite węże, które kąsały lud, i wielu z Izraela pomarło. 7 Przyszedł więc lud do Mojżesza i rzekli: Zgrzeszyliśmy, bo mówiliśmy przeciwko Panu i przeciwko tobie; módl się do Pana, żeby oddalił od nas te węże. I modlił się Mojżesz za lud. 8 I rzekł Pan do Mojżesza: Zrób sobie węża i osadź go na drzewcu. I stanie się, że każdy ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył. 9 I zrobił Mojżesz miedzianego węża, i osadził go na drzewcu. A jeśli wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na miedzianego węża, pozostawał przy życiu.

Bunt przeciwko Bogu i niewiara w Jego obietnice były przyczyną tego, że Izraelici musieli przebywać czterdzieści lat na pustyni. W Księdze Liczb zbliża się moment, kiedy młoda generacja ma wejść do ziemi obiecanej. Ale w wyniku ataku Kanaanitów i cierpień na pustyni, niektórym z nich jest ciężko. Narzekają na Mojżesza i odwracają się od Pana, lekceważąc mannę, jedzenie, które Bóg dał im na pustyni, i skarżąc się na brak wody. Księga Liczb 21, werset 5. W odpowiedzi, jako karę, Pan wysyła wśród ludu węże jadowite, przez co wielu zostaje ukąszonych i umiera. Lud dochodzi do zrozumienia błędu i Mojżesz modli się za lud. W odpowiedzi, Pan daje środek na przeżycie po ukąszeniu węża. Mojżesz ma wykonać miedzianego węża i postawić go na palu, na wysokim miejscu, tak aby każdy ukąszony mógł na niego spojrzeć. Jeśli ktoś zostanie ukąszony przez węża i spojrzy na miedzianego węża, zachowa życie. To wydarzenie jest wspomniane przez Jezusa w rozmowie z Nikodemem w Ewangelii Jana 3, wersety od 14 do 17: “I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony.” “Bycie wywyższonym” odnosi się do ukrzyżowania Jezusa. Zobacz Ewangelię Jana 8, werset 28. W Księdze Rodzaju 3 szatan, który w Objawieniu Jana 12, werset 9, jest nazywany “wężem starodawnym”, zwodzi człowieka do grzechu. Od tego czasu każde potomstwo Adama rodzi się jako grzesznik. Ten stan można porównać do Izraelity ugryzionego przez węża. Podobnie jak Izraelita mógł zachować życie tylko patrząc na miedzianego węża, tak dla nas jedynym ratunkiem i życiem wiecznym jest wierzenie w Jezusa Chrystusa. Podobnie jak miedziany wąż przypominał o jadowitym wężu, tak Jezus, Syn Boży, stał się podobny do człowieka, ale bez grzechu. Drugi List do Koryntian 5, werset 21. W Pierwszym Liście do Koryntian 10, wersety od 9 do 12, Paweł przypomina ludziom w Koryncie o tym wydarzeniu: “Ani nie kuśmy Pana, jak niektórzy z nich kusili i od wężów poginęli, ani nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali, i poginęli z ręki Niszczyciela. A to wszystko na tamtych przyszło dla przykładu i jest napisane ku przestrodze dla nas, którzy znaleźliśmy się u kresu wieków. A tak, kto mniema, że stoi, niech baczy, aby nie upadł.” Powodem ostrzeżenia Pawła było to, że ludzie w Koryncie nie cenili w odpowiedni sposób Wieczerzy Pańskiej. Chleb i wino odnoszą się do ciała i krwi Chrystusa. To duchowe pożywienie dawane jest dla wzmocnienia wiary w Niego. W Księdze Liczb 21, Izraelici lekceważą mannę, którą dał im Bóg, i skarżą się na brak wody na pustyni. Manna i woda ze skały to duchowe pożywienie i napój. Wskazywały na Chrystusa, Chleb z nieba, i na Skałę, z której popłynęła żywa woda. Ewangelia Jana 6, wersety od 30 do 35. Pierwszy List do Koryntian 10, werset 4. Ewangelia Jana 3, werset 36: “Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.” Ewangelia Jana 6, werset 40: “A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym.”

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram