Wróć do przeglądu

Mojżesz na górze Nebo

Księga Powtórzonego Prawa 34:1

Potem wstąpił Mojżesz ze stepów moabskich na górę Nebo, na szczyt Pizga, który jest naprzeciw Jerycha; i Pan pokazał mu całą ziemię, od Gileadu aż po Dan,

Pełny tekst biblijny

Księga Powtórzonego Prawa 34, wersety od 1 do 7 1 Potem wstąpił Mojżesz ze stepów moabskich na górę Nebo, na szczyt Pizga, który jest naprzeciw Jerycha; i Pan pokazał mu całą ziemię, od Gileadu aż po Dan, 2 Cały okrąg Naftaliego, ziemię Efraima i Manassesa, całą ziemię judzką, aż po Morze Zachodnie, 3 I Negeb, i obwód doliny Jerycha, miasta palm, aż po Soar. 4 I rzekł Pan do niego: To jest ziemia, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, mówiąc: Twojemu potomstwu dam ją; pokazałem ci ją naocznie, lecz do niej nie wejdziesz. 5 I umarł tam Mojżesz, sługa Pana, w ziemi moabskiej, zgodnie ze słowem Pana. 6 I pogrzebał go w dolinie, w ziemi moabskiej naprzeciw Bet-Peor; a nikt nie zna po dziś dzień jego grobu. 7 A Mojżesz miał sto dwadzieścia lat w chwili swojej śmierci, ale wzrok jego nie był przyćmiony i nie ustała jego świeżość.

Wyjaśnienie tego obrazu

Pod przewodnictwem Mojżesza lud Izraela został uwolniony z Egiptu. Przez czterdzieści lat Mojżesz prowadził Izraelitów przez pustynię, znosząc częste ich narzekania. W Księdze Liczb 12, werset 3, Mojżesz zostaje nazwany najbardziej pokornym ze wszystkich ludzi. W Liście do Hebrajczyków 11 jest wymieniony razem z tymi, którzy dokonali wielkich czynów dzięki wierze. Jednak Mojżesz nie może wejść do Ziemi Obiecanej. Dzieje się tak z następującego powodu: Kiedy lud narzeka na brak wody (Księga Liczb 20), Mojżesz i Aarona modlą się do Boga. Pan nakazuje Mojżeszowi wziąć laskę Aarona i przemówić do skały. Skała ma wtedy wydać wodę. Jednak Mojżesz nie działa w wierze i posłuszeństwie Bogu, nie oddaje Mu chwały. Z powodu gorzkości do nieposłusznego ludu, uderza dwukrotnie laską w skałę zamiast przemówić do niej w wierze. Wówczas Pan mówi do Mojżesza i Aarona: “Ponieważ mi nie zaufaliście, aby mnie uwielbić na oczach synów izraelskich, dlatego nie wprowadzicie tego zgromadzenia do ziemi, którą im daję.” Przed swoją śmiercią Mojżesz ponownie szczegółowo przekazuje ludowi słowa Boga. Słowa te są opisane w Księdze Powtórzonego Prawa, które oznacza “powtórzenie prawa”. W Księdze Powtórzonego Prawa 18, werset 15, prorokuje również o przyjściu wielkiego Proroka: Jezusa Mesjasza. Zobacz także Ewangelię Jana 1, werset 46. Dzieje Apostolskie 3, werset 22. Dzieje Apostolskie 7, werset 37. Księga Powtórzonego Prawa 34 opisuje, że Mojżesz może zobaczyć Ziemię Obiecaną, Kanaan, z góry Nebo, ale nie może do niej wejść. Po tym jak z daleka zobaczył ziemię, umiera, mając 120 lat. Bóg sam Go pochowuje w Moabie. Mojżesz mógł wejść do “niebiańskiego Kanaanu”: w odpoczynek u Boga. List do Hebrajczyków 11, wersety 39 i 40. List Judy, werset 9. Wejście do Ziemi Obiecanej jest wstępem do Królestwa Bożego poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa. W Liście do Hebrajczyków 3 zostajemy ostrzeżeni, aby nie twardnieć sercem tak jak ci, którzy ze względu na nieposłuszeństwo rozgniewali Boga na pustyni. Oni nie mogli wejść do Ziemi Obiecanej z powodu swojej niewiary i zginęli na pustyni. To jest dla nas ostrzeżeniem, abyśmy nie odrzucili Ewangelii. List do Hebrajczyków 2, wersety od 1 do 3. Jeśli przyjmiemy Ewangelię Jezusa Chrystusa, możemy wejść do odpoczynku Boga. List do Hebrajczyków 4. List do Hebrajczyków 12, wersety od 18 do 29. Psalm 95: Pójdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, Wznośmy okrzyki radosne skale zbawienia naszego! Pójdźmy przed oblicze jego z dziękczynieniem, Wykrzykujmy mu radośnie w pieniach, Gdyż wielkim Bogiem jest Pan I królem wielkim nad wszystkich bogów. W jego ręku są głębokości ziemi I jego są szczyty gór. Jego jest morze i On je uczynił, I suchy ląd ręce jego ukształtowały. Pójdźcie, pokłońmy się i padnijmy na twarz! Klęknijmy przed Panem, który nas uczynił! On bowiem jest Bogiem naszym, A my ludem pastwiska jego i trzodą ręki jego. Obyście dziś głos jego usłyszeli: Nie zatwardzajcie serca waszego, jak w Meriba, Jak w dniu pobytu w Massa na pustyni, Gdzie kusili mnie ojcowie wasi, Doświadczali mnie, chociaż widzieli dzieło moje. Przez czterdzieści lat czułem odrazę do tego rodu I rzekłem: Lud ten błądzi sercem i nie zna dróg moich. Dlatego przysiągłem w gniewie swoim: Nie wejdą do odpocznienia mego.

Zadaj pytanie dotyczące tego obrazu

Pobierz obraz za darmo Wolisz wydruk na płótnie?