Amalekici, potomkowie Ezawa, atakują Izraelitów w obozie Refidim, niedaleko góry Synaj. Izraelici muszą nauczyć się
polegać na Bogu w pustyni.
Nie tylko Bóg daje im wodę z kamienia i mannę jako pożywienie, ale również w walce muszą Mu zaufać.
Mojżesz daje Jozuemu polecenie wyruszenia do walki przeciwko Amalekitom, ale w walce zwycięstwo jest możliwe
tylko dzięki pomocy Bożej.
Izrael to lud Boży, a kto walczy przeciwko Izraelowi, walczy przeciwko Bogu.
Zobacz Księgę Wyjścia 17, werset 16.
Mojżesz trzyma laskę, przez którą Bóg dokonał wielu cudów w Egipcie, jako sztandar, znak w walce.
Gdy Mojżesz opuszcza ręce z laską ze względu na zmęczenie, Amalekici zyskują przewagę. Aaron i Chur pomagają
Mojżeszowi podtrzymać laskę w górze. Wtedy Izraelici pokonują Amalekitów.
Ksiega Psalmów 20, wersty od 6 do 8:
“Będziemy się weselić ze zwycięstwa twego I w imię Boga naszego wzniesiemy sztandary! Niech Pan spełni wszystkie prośby
twoje! Teraz wiem, że Pan wybawił pomazańca swego. Wysłucha go z nieba swego świętego Przez potężną pomoc prawicy
swojej. Jedni chlubią się wozami, drudzy końmi, Lecz my chlubimy się imieniem Pana, Boga naszego.”
Czytaj również Księgę Izajasza 31, gdzie wspomniana jest walka Pana za Syjon, to znaczy za Jeruzalem.
Chrześcijan obowiązuje udział w błogosławieństwie Bożego przymierza z Abrahamem.
W duchowej walce, jaką toczą przeciwko demonicznym mocarstwom, mogą zwyciężyć tylko wtedy, gdy będą
“przywdziani w całą zbroję Bożą”.
List Pawła do Efezjan 6, wersety od 10 do 18.