Przypowieść o siewcy

Ewangelia Mateusza 13, wersety od 1 do 13 1 Tego dnia wyszedł Jezus z domu i usiadł nad morzem. 2 I zebrało się wokół niego mnóstwo ludu; dlatego wstąpił do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. 3 I mówił do nich wiele w podobieństwach. I rzekł: Oto wyszedł siewca, aby siać. 4 A gdy siał, padły niektóre ziarna na drogę i przyleciało ptactwo i zjadło je. 5 Inne zaś padły na grunt skalisty, gdzie nie miały wiele ziemi, i szybko powschodziły, gdyż gleba nie była głęboka. 6 A gdy wzeszło słońce, zostały spieczone, a że nie miały korzenia, uschły. 7 A inne padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je. 8 Jeszcze inne padły na dobrą ziemię i wydały owoc, jedne stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. 9 Kto ma uszy, niechaj słucha. 10 I przystąpiwszy uczniowie, rzekli mu: Dlaczego mówisz do nich w podobieństwach? 11 A On, odpowiadając, rzekł: Wam dane jest znać tajemnice Królestwa Niebios, ale tamtym nie jest dane. 12 Albowiem temu, kto ma, będzie dane i obfitować będzie; a temu kto nie ma, i to, co ma, będzie odjęte. 13 Dlatego w podobieństwach do nich mówię, bo, patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją.

Od pewnego momentu Jezus zaczął nauczać ludzi za pomocą przypowieści. Przypowieść to opowieść, w której za pomocą metafor i przykładów z codziennego życia przekazuje się duchowe prawdy. Czyni to po to, by objawić te prawdy tym, którzy są po Jego stronie, ale jednocześnie ukryć je przed tymi, którzy są przeciw Niemu. Ewangelia Mateusza 13, wersety od 13 do 17. Nie rzuca pereł swoich przed wieprze. Pierwszą przypowieścią jest przypowieść o siewcy. Jezus sam wyjaśnia tę przypowieść swoim uczniom w wersetach od 18 do 23. Ziemia w przypowieści reprezentuje ludzkie serce. Nasiona są Słowem Bożym, czyli głoszeniem Ewangelii Królestwa Bożego. Pierwszy List Piotra 1, werset 23: Jako odrodzeni nie z nasienia skazitelnego, ale nieskazitelnego, przez Słowo Boże, które żyje i trwa. Tylko nasiona, które spadają na dobrą ziemię, przynoszą obfite owoce. Ewangelia Łukasza 3, werset 8a: Wydawajcie więc owoce godne upamiętania. List do Galacjan 5, werset 22: Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, Bóg może wpłynąć na stan serca i uczynić je otwartym na Jego Słowo. Osoby, które słyszą Słowo Boże, są odpowiedzialne za to, jak postępują z przekazaną wiadomością.

• Udostępnij Facebook
• Udostępnij Twitter
• Udostępnij Linkedin
• Udostępnij Pinterest
• Udostępnij Instagram